SON TANGO
Bir zamanlar siz de sevmiştiniz ölürcesine
Dolu dizgin atların yelerlinde rüzgar gibiydiniz
Bulut olmuştunuz he akşam Maçka’da
Çiçekler gürültüyle açardı her sabah
Bir zamanlar siz de sevmiştiniz ölürcesine
Yağmur olup dudaklarına yağmıştınız onun
Ve hala şarkısını söylerdiniz
Hatırasıyla yaşadığınız bu başlangıç gibi sonun
Bir zamanlar siz de sevmiştiniz ölürcesine
O canım uykular haramdı geceler boyu
Sonra o ağlamalar,o beklemeler, o ümitler
Zaman avuçlarınızdan akıp gidiyordu
Geceler o gelince daha maviydi
Şarkılar daha güzeldi,erkekler daha çirkin
Bir zamanlar siz de sevmiştiniz ölürcesine
Beklemek bir yerde güzel değil mi
sonra o hiç gelmiyordu
mavi geceler karanlık bir nehir gibiydi sokaklarda akıp giden
Bir zamanlar siz de sevmiştiniz ölürcesine
Bu kadar hüzünlü değildi şarkılar eskiden
Her gece yeniden seviyordunuz
Bütün şarkıları yarıda kalmıştı zamanın
Bütün şarkılar ayrılık içindi
Bir görsem diyordunuz gözlerini bir görsem
Isıtsam diyordunuz üşümüş ellerini dudaklarımda
Sonra ne gözlerini buldunuz ne ellerini
Ve yitirilmiş uzak gecelerde unuttunuz
Dönüşü olmayan sevginin yorgun gözlerini
Bir zamanlar siz de sevmiştiniz ölürcesine
Yaşamak güzel şeydi saçlarıyla oynarken
Kimbilir nice sabahlarınız olurdu pırıl pırıl
Nice akşamlarınız nice ayrılıklar
Nasıl özlerdiniz geleceği saatleri kimbilir
Sonra şarkıları unuttunuz
Sonra yolları,çiçekleri,gözünün rengini
Ellerinin sıcaklığını unuttunuz bir bir
Bir zamanlar siz de sevmiştiniz ölürcesine
Hiç kimse bilemez senin kadar vefasızlığını kıyı meyhanelerinin
Hangi kadın son tangoyu böyle güzel söylerdi
Kimbilir sizin kadar her kadehte ölmeyi
Siz unutulacak kadın değildiniz
Şimdi yaşanmamış hatıralar gibi
Unuttunuz sevmeyi
Bir zamanlar siz de sevmiştiniz ölürcesine
Yüreği büyük olurdu seven kadınların
Alışılmış bir zehir gibiydi içtiğimiz şaraplar
Yitirilmiş baharların dalında leylaktınız
Sonra aşk adına ne yaşanmış ve ne söylenmişse
Dağ başında bir göç ateşi gibi yaktınız
TURHAN OĞUZBAŞ
|